Expositie over ‘De klokken van Chagall’
In de synagoge Zuidlaren, 15 april tot en met 13 mei 2018
Dit is een reizende tentoonstelling die op verschillende locaties in Nederland getoond is of wordt. Van 15 april tot en met 13 mei is deze tentoonstelling te zien in de synagoge te Zuidlaren. De opening is op 15 april, 15.00 uur in de synagoge, door Dr. J.H. Hamoen van het Chagall Research Centre Wuyt. Nikki Jacobs zal speciaal voor deze opening Jiddische liederen voor ons zingen.
De tentoonstelling wordt gesloten op 13 mei, 15.00 uur met een lezing van Drs Pieter Zuidema, eveneens van het Chagall Research Centre.
Een mysterieus motief in het werk van Marc Chagall: ouderwetse staartklokken, zwevend boven steden en landschappen. Wat wilde de kunstenaar hiermee zeggen? ‘De klokken van Chagall, na zestig jaren’. Onder deze titel herdenkt het Chagall Research Centre Wuyt een bijna vergeten episode binnen de Nederlandse kunstwereld. In 1956 trokken drie jonge Nederlandse kunstenaars, Joop Beljon, Pieter Brattinga en Ed van der Elsken, in een Lelijke Eend naar Zuid-Frankrijk. Ze kwamen terug met een litho-tekening van Marc Chagall, ‘Les Pendules’. Beeldhouwer Beljon schreef in 1956 een essay over de zwevende staartklokken in het werk van Marc Chagall. Grafisch ontwerper Pieter Brattinga wilde dit publiceren in het ‘Kwadraatblad’, een jaarlijkse gratis uitgave van de Hilversumse drukkerij De Jong & Co. Hierbij vatte Brattinga een vermetel plan op voor de illustratie: hij verzocht Chagall hoogstpersoonlijk om een nieuwe klok te tekenen. En jawel, de meester stemde toe! Een tocht naar ’s mans atelier in Zuid-Frankrijk volgde. Fotograaf Ed van der Elsken reisde mee om dit avontuur vast te leggen.
Zestig jaar later is de tijd rijp voor een terugblik.